Kroniek van een Boerenfamilie

Kroniek van een Boerenfamilie met als ondertitel: De laatste boerenopstand was in Culemborg – in 1965 – op het erf van Wim van Sterkenburg, geschreven door drs. J.G.M. de Vries. Het is een bijna 400 pagina’s tellende, rijk geïllustreerde en geannoteerde uitgave Het boek beschrijft vanaf 1875 de wederwaardigheden en lotgevallen van de boerenfamilie Van Sterkenburg, woonachtig aan onder meer de voormalige 4e Hondsteeg, de Prijsseweg en de Rijksstraatweg. Een Kroniek als een indringende, historische frasering tegen de achtergrond van grote, vaak duizelingwekkende veranderingen in de samenleving: in denken, doen en laten.

Voor meer inhoudelijke informatie kunt U e-mailen naar: prolectorboek@gmail.com of contact opnemen met de auteur De Vries, telefoon: 06-20360216.

Fragment uit het boek: Kroniek van een Boerenfamilie

(1) Als zijn trouwe werkpaard na een arbeidzaam leven van ruim 30 jaar in alle rust op de boerderij geniet van zijn oude dag, wordt hij ziek. Hij komt niet meer “in de benen”.  Met weerzin, maar onvermijdelijk komt de veewagen het paard halen voor de slacht. Maar wat ook wordt geprobeerd, het paard komt niet meer overeind. Het is alsof het voorvoelt wat hem te wachten staat. Dan komt de ernstig zieke boer, Gert van Sterkenburg,  nog eenmaal naar buiten en roept zijn trouwe viervoeter en zo waar, het verzwakte, totaal uitgeputte dier richt zich nog eenmaal op en strompelt als bij wonder traag naar zijn wrakke meester.  Uit: H3 Vogels zwermen uit

(2) Eens is Pietje, dan nog een jonge vrouw, ernstig ziek. Ze heeft verkering, maar haar vriend, een dorpsgenoot in Schalkwijk is protestant. De pastoor komt op ziekenbezoek en zegt Pietje dat haar ziekte mogelijk een teken van God is, dat ze flink moet bidden en haar verkering beter kan uitmaken. Ze gehoorzaamt de pastoor. Nooit zal ze trouwen, ook al staan de mannen voor haar in de rij.  Haar voormalige vriend trouwt ook nooit. Soms ontmoeten ze elkaar in het dorp en dan is er slechts een korte groet of een vluchtige blik.  En zo blijven de geliefden onbereikbaar voor elkaar en  berusten ze tot aan de dood in hun trieste lot. Uit: H3 Vogels zwermen  uit